Sigurimi që arsimi të bëhet një komponent aktiv i qëndrueshmërisë së komunitetit (përfshirë në planet lokale dhe kombëtare të mbrojtjes civile) është një faktor suksesi për qëndrueshmërinë.
Në fushën e arsimit, Parimi 3 thekson rëndësinë e integrimit të arsimit në planet lokale dhe kombëtare të mbrojtjes civile, duke e njohur atë si një faktor kritik për suksesin në ndërtimin e qëndrueshmërisë brenda komuniteteve.
Në thelb të këtij parimi është potenciali transformues i arsimit në forcimin e qëndrueshmërisë së komunitetit. Arsimi shërben jo vetëm si një mjet për shpërndarjen e njohurive, por edhe si një katalizator për promovimin e aftësive, qëndrimeve dhe sjelljeve që mundësojnë individët dhe komunitetet të përgatiten, përgjigjen dhe rikuperohen efektivisht nga emergjencat.
Kjo thelbësore e këtij parimi është koncepti i arsimit si pjesë integrale e planeve të mbrojtjes civile. Duke përfshirë arsimin në këto plane, politikëbërësit pranojnë vlerën e tij të brendshme në përmirësimin e përgatitjes së komunitetit, forcimin e mekanizmave të përgjigjes dhe promovimin e strategjive të rikuperimit dhe adaptimit afatgjatë.
Brenda këtij kuadri, dalin në pah disa çështje kritike. Së pari, është thelbësore të njihet dhe të shfrytëzohet roli multifacet i arsimit në ndërtimin e qëndrueshmërisë. Arsimi shtrihet përtej mjediseve tradicionale të klasave për të përfshirë mundësi të të mësuarit informal dhe joformal që fuqizojnë individët me njohuritë, aftësitë dhe burimet e nevojshme për të përballuar sfidat komplekse.
Gjithashtu, është thelbësore promovimi i bashkëpunimit dhe koordinimit midis institucioneve arsimore, agjencive të mbrojtjes civile dhe aktorëve të tjerë relevantë. Duke krijuar partneritete strategjike dhe duke ndarë ekspertizë, burime dhe praktika më të mira, aktorët mund të shfrytëzojnë potencialin transformues të arsimit për të përmirësuar qëndrueshmërinë e përgjithshme të komunitetit.
Gjithashtu, është kruciale promovimi i përfshirjes dhe barazisë në nismat arsimore. Popullatat vulnerabël, duke përfshirë komunitetet e margjinalizuara, migrantët, refugjatët dhe personat me aftësi të kufizuara, duhet të prioritizohen në përpjekjet për ndërtimin e qëndrueshmërisë për të siguruar që askush të mos lihet pas. Arsimi shërben si një mjet për fuqizimin dhe kohezionin social, duke mundësuar individët nga sfondet e ndryshme të kontribuojnë aktivisht në qëndrueshmërinë e komunitetit.
Po ashtu e rëndësishme është nevoja për të promovuar një kulturë të qëndrueshmërisë brenda komuniteteve. Arsimi luan një rol kryesor në rritjen e ndërgjegjësimit, promovimin e ndryshimit të sjelljes dhe nxitjen e veprimit kolektiv për të adresuar kërcënimet dhe dobësitë që dalin. Duke integruar edukimin për qëndrueshmëri në kurrikula, programe të ndërgjegjësimit të komunitetit dhe fushata të ndërgjegjësimit publik, aktorët mund të fusin një ndjenjë përgjegjësie kolektive për të ndërtuar një të ardhme më të sigurt dhe më qëndrueshme.
Në thelb, duke iu përmbajtur këtij parimi, aktorët mund të shfrytëzojnë fuqinë transformuese të arsimit për të ndërtuar komunitete më të forta dhe më qëndrueshme. Duke zgjeruar rolin e arsimit dhe duke e integruar atë në planet e mbrojtjes civile, politikëbërësit mund të përdorin arsimin si një faktor kyç suksesi në përmirësimin e qëndrueshmërisë së komunitetit dhe në promovimin e zhvillimit të qëndrueshëm në një botë gjithnjë e më të pasigurt.
