Vlerësimi i EDURES bazohet në punën e bërë në zhvillimin e Kuadrit Referues të Kompetencave për Kulturën Demokratike (RFCDC) dhe, në veçanti, në modelin e tij të kompetencave. RFCDC përkufizon “kompetencën demokratike” si “aftësinë për të mobilizuar dhe përdorur burimet psikologjike të duhura (domethënë vlerat, qëndrimet, aftësitë, njohuritë dhe/ose kuptimin) për t’iu përgjigjur në mënyrë të përshtatshme dhe efektive kërkesave, sfidave dhe mundësive të paraqitura nga situatat demokratike”.
Në këtë perspektivë, në kuadër të EDURES, “kompetenca për reziliencë” është aftësia e një mjedisi mësimor për të mobilizuar dhe përdorur burimet e duhura për t’iu përgjigjur në mënyrë të përshtatshme dhe efektive kërkesave, sfidave dhe mundësive të paraqitura nga situatat e emergjencës dhe krizës. Për më tepër, si në rastin e RFCDC, për EDURES kompetenca për reziliencë konsiderohet si “një term holistik që përfshin përzgjedhjen, aktivizimin dhe organizimin e “kompetencave” dhe zbatimin e këtyre kompetencave në një mënyrë të koordinuar, adaptive dhe dinamike në situata konkrete”.
Ashtu si në rastin e kompetencave demokratike, edhe burimet e nevojshme për zhvillimin e kompetencave për reziliencë mund të identifikohen si vlera, qëndrime, aftësi dhe njohuri & kuptim kritik. Ndërveprimi dhe ndikimi i ndërsjellë i këtyre burimeve strukturojnë kompetencat për reziliencë që, nga ana tjetër, lejojnë vetëvlerësimin e mënyrave në të cilat mjedisi mësimor në vlerësim zbaton 6 Parimet e Reziliencës për Arsimin e Këshillit të Europës dhe, për rrjedhojë, hartimin e Strategjive të Reziliencës për të garantuar dhe forcuar ofrimin e arsimit cilësor dhe gjithëpërfshirës për të gjithë edhe në kohë emergjencash dhe krizash.
Përcaktimi i këtyre kompetencave ndihmon në vlerësimin se sa një mjedis mësimor i përmbahet Parimeve të Reziliencës për Arsimin. Kjo, nga ana tjetër, mbështet krijimin e strategjive për të siguruar arsimin cilësor dhe gjithëpërfshirës edhe gjatë emergjencave dhe krizave. Adoptimi i një qasje të tillë lejon identifikimin e kapaciteteve specifike të reziliencës që një mjedis mësimor duhet të zhvillojë për të nxitur reziliencën e tij në nivel komuniteti.
Zhvillimi i një kornize konceptuale të përshtatur për vlerësimin e reziliencës së ekosistemeve arsimore lehtëson kuptimin e zonave të mundshme të ndikimit të EDURES në nivel komuniteti.
Zbatimi i një kornize të tillë konceptuale është i artikuluar në 3 hapa kryesorë, si më poshtë:
